لاله های سیاه قد کشیده اند
من ترا به آنجا می برم
من ترا به شهر ویران دل می برم
که قشون سفاک مرگ
لاله های سیاه
اگر میخواهی
بیا
من ترا به دشت بی بهار لاله های سیاه می برم
من ترا به وادی مرگ امید های بیگناه می برم
جایی که زجوانه های امید های مدفون
در زیر خرابه ها
لاله های سیاه قد کشیده اند
من ترا به آنجا می برم
من ترا به شهر ویران دل می برم
که قشون سفاک مرگ
نوجوانان امید را در کوچه های آن
قتل عام کرده است
و داغ نامرادی
رنگ شقایق را که از خون آنها دمیده است
قیر گون کرده است
من ترا به هر سوی آن ویرانه –
به هر قبر امید های مرده می برم
و فریاد کشتۀ آنهارا
در لوح سکوت قبرستان
برای تو می خوانم
اگر میخواهی
بیا
من ترا به سیر لاله های سیاه می برم.
شعر از :محمد یونس «عثمانی «
Advertisements
Filed under: فرهنگ و هنر، ادبيات، شعر |
پاسخی بگذارید